?

Cingiler, kendine has üslubuyla belirsizlik ve insanın ruhsal karanlığını betimlediği “?” şiiriyle Preminger Kalem Dairesi’nde!

Sessiz. Sular. Deli, deli.

Akıp giden karanlık.

İçsel, değil. Değil.

Akıp giden karanlık.

Elleriyle karanlığı yarıp, parçaladığı karanlığa çıplak doğan bir kız. Boşluk, sessizlik ve hiçbir şey içinde.

Koşuyor, koşuyor.

Karanlık içinde ağlayarak.

Koşuyor koşuyor.

Hiçlik ve kız.

Gideceği bir yer yok.

Gelinebilecek bir yer yok.

Karanlık ve kız.

Sessiz,çığlık ve boşluk.

Bir yer yok.